درصورت ادامه شرارت‌های اسرائیل پاسخی کوبنده‌تر از پاسخ اول خواهیم داد
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۶۱۱۴۳
به گزارش همشهری‌آنلاین، محمدرضا صبوری در گفت‌وگو با شبکه رادیویی رای ۱ (Ray ۱) بیان داشت: همانطور که بارها گفته‌ایم عملیات نظامی ایران براساس فصل ۵۱ منشور سازمان ملل متحد یعنی دفاع مشروع صورت گرفت. این عملیات در پاسخ به اقدام اسرائیل در حمله به سفارت جمهوری اسلامی ایران در سوریه انجام و از نظر ما پایان یافته تلقی می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی تصریح کرد: با این حال در صورتی که رژیم اسرائیل قصد ادامه شرارت‌های خود را داشته باشد، براساس حق ذاتی خود یعنی دفاع از استقلال، امنیت و تمامیت ارضی ایران، قطعاً پاسخ کوبنده‌ای فراتر از پاسخ اول به آن خواهیم داد.
سفیر کشورمان در پاسخ به این سووال «چگونه می‌شود از تشدید جلوگیری کرد؟ کدام کشورها می‌توانند به آرام کردن اوضاع کمک کنند و نقش ایتالیا چه می تواند باشد؟» گفت: تصور می‌کنم تجربه چند دهه اخیر شاهد خوبی برای ادعای جمهوری اسلامی ایران باشد که به‌دنبال تنش نیست، بلکه سیاست اصولی آن تنش زدایی، حفظ ثبات و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی است.
وی افزود: سال‌هاست که ما برای حفظ ثبات و امنیت منطقه‌ای تلاش کرده‌ایم و پاسخی به شرارت‌های این رژیم در برابر ایران نداده‌ایم از جمله ترور دانشمندان هسته‌ای، حملات سایبری به زیر ساخت‌ها و ترور مستشاران نظامی ما در سوریه. بنابراین باید بگویم جمهوری اسلامی ایران سهم خود را به عنوان عضوی متعهد در نظام بین‌الملل ادا کرده است.
صبوری خاطر نشان کرد: شاید بد نباشد که دیگر بازیگران بین المللی از دولت‌ها تا سازمان‌های بین‌المللی نیز گامی در این مسیر بردارند. متاسفانه در قضیه حمله اسرائیل به سفارت ایران در دمشق و یا قتل عام ۳۴ هزار فلسطینی بیگناه، شاهد انفعال، سکوت وحشتناک و حتی همراهی با متجاوز بودیم.
وی افزود: ایتالیا هم به نظر ما بدلیل جایگاهش در اروپا و ریاست بر گروه ۷ از این ظرفیت برخوردار است که به برقراری صلح و امنیت بین الملل کمک کند.
سفیر ایران در پاسخ به این سووال «وقتی دولت اسراییل شما را به حمایت از حماس متهم می کند چه پاسخی دارید؟» بیان داشت: مواضع ما نسبت به حماس برای همه روشن و آشناست و چیزی برای پنهان کردن وجود ندارد. حماس مانند بسیاری دیگر از گروه‌های مقاومت که برای دفاع از سرزمین خود در برابر تجاوز و غصب تشکیل شده اند، متاثر از انقلاب ایران بوده و هستند.
وی با بیان اینکه «ما با آنها ارتباط داریم ولی نفوذی بر تصمیم گیری های آنها نداریم» تصریح کرد: این امری است که بارها حتی مقامات ارشد سیاسی غرب هم به آن اذعان کرده اند. اتهامات رژیم اسرائیل تلاشی برای پنهان کردن ضعف خود در برابر شکست نظامی از حماس از یک سو و تلاش برای گسترش دادن هدفمند بحران در منطقه برای حفظ بقای دولت نتانیاهو از طریق جنگ افروزی است.
کد خبر 845771 منبع: ایرنا برچسب‌ها ایران و اسرائیل خبر ویژهمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: ایران و اسرائیل خبر ویژه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۶۱۱۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاسخ قاطع سفیر ایران به ادعای نخست‌وزیر دانمارک
به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، نامه سرگشاده افسانه نادی پور به مته فردریکسن نخست وزیر پادشاهی دانمارک منتشر شد که به شرح زیر است:
فرصت را غنیمت شمرده به اظهارات منتسب به سرکار عالی مبنی بر «ایستادن ایران در سمت اشتباه تاریخ» پس از پاسخ تلافی‌جویانه مشروع ۲۵ فروردین ۱۴۰۳ ( ۱۳ آوریل ۲۰۲۴) نیروهای مسلح ایران به حمله اسرائیل به سفارت ایران در سوریه پاسخ می‌دهم.
احتراما، یادآور می‌شوم که روز دوشنبه ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ (اول آوریل ۲۰۲۴) در حمله اسرائیل به اماکن دیپلماتیک ایران در دمشق تعداد زیادی، از جمله هفت مستشار ارشد نظامی ایرانی که برای مشاوره به دولت سوریه در مبارزه با گروه تروریستی داعش در این کشور حضور داشتند، کشته شدند.
با توجه به مصونیت اماکن دیپلماتیک بر اساس قوانین بین‌المللی و کنوانسیون‌های دیپلماتیک، ایران انتظار داشت که حمله اسرائیل به اماکن دیپلماتیک از سوی همه کشورها، بویژه آنهائی که در ارتباط با احترام به حقوق بین‌الملل خود را پیشتاز می‌پندارند، و مهمتر از همه توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد، محکوم شود.
مایه تاسف است که برخی از کشورها، اگرچه به طور مستمر خواستار خویشتنداری و کاهش تنش «برای جلوگیری از گسترش درگیری» بوده اند، اما حمله اسرائیل که دقیقاً مغایر با فراخوانها برای خویشتنداری، و تعمدا به قصد فراگیر کردن جنگ در منطقه با کشاندن ایران به جنگ با متحدان اسرائیل، بخصوص ایالات متحده آمریکا، به منظور منحرف کردن توجه از جنایات جاری اسرائیل در غزه بود، را محکوم نکردند.
ایران با قصد پرهیز از افتادن در این تله اسرائیل، در حالی که با سازمان ملل و سایرین در حال گفتگو و تعامل بود، بمدت ده روز حداکثر خویشتنداری را از خود نشان داد. در نهایت، و در پی عدم واکنش از سوی شورای امنیت سازمان ملل به دلیل مخالفت برخی از اعضای دائم این شورا، برای کشور من هیچ گزینه ای جز اعمال حق ذاتی دفاع از خود، براساس ماده ۵۱ منشور ملل متحد، در مقابل نقض حاکمیت آن توسط اسرائیل باقی نمانده بود.
همچنین باید در نظر داشت که پاسخ ایران سنجیده، محدود، با اجتناب عمدی از اهداف غیرنظامی یا اقتصادی بود و تنها دو پایگاه هوایی را که در حمله به بخش کنسولی سفارت در دمشق شرکت داشتند را هدف قرار داد.
با توجه به موضعگیری‌های مثبت مقامات دانمارکی، از جمله سرکار عالی، در مورد نیاز مبرم برای رعایت حقوق بشر، انتظار می رفت که واکنشی نسبت به جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و نسل کشی در غزه و سایر نقاط فلسطین اشغالی صورت گیرد. تصاویر زنده از غزه که نشان دهنده فجیع‌ترین ظلم - مرگ، ویرانی، گرسنگی و انسانیت زدائی – بویژه علیه زنان و کودکان، که وجدان جهان را به لرزه درآورده است، نه تنها شایسته محکومیت، بلکه سزاوار فریاد و نهیب اعتراضی است. متأسفانه، از هیچ یک از کسانی که خود را در سمت درست تاریخ می‌پندارند، چنین موضعگیری دیده نشده است.
بر اساس آمار روزآمد، در حملات اسرائیل به غزه از ۷ اکتبر، حداقل ۳۵۰۰۰ فلسطینی، دو سوم آنها زن و کودک، کشته و ۷۸۰۰۰ نفر زخمی‌شده اند. هزاران نفر مفقود هستند که گمان می رود زیر آوار مدفون شده اند، نزدیک به ۳۰۰۰۰ کودک، تعداد زیادی از آنها با جراحات ماندگار و ابدی، یتیم شده اند و بسیاری از آنها بستگانی هم برای مراقبت از خود را ندارند. ۳۸۰۰۰۰ واحد مسکونی، ۴۱۲ مدرسه و دانشگاه، ۵۵۶ مسجد، سه کلیسا و ۲۰۶ اماکن باستانی و میراث فرهنگی، و همچنین ۳۲ بیمارستان و ۵۳ مرکز بهداشتی تخریب شده اند، اما، دریغ از یک کلمه محکومیت از جانب کسانی که "در سمت درست تاریخ ایستاده اند"!
این یک واقعیت زندگی است که کشتار و ویرانی برای هیچ یک یا هیچ ملتی صلح و امنیت به ارمغان نخواهد آورد. بر اساس گزارش سازمان ملل، تنها در غزه، ۱۹۰۰۰ کودک یتیم شده اند که بستگانی هم برای مراقبت از خود ندارند. آنها چه نقشی در درگیری‌های چند دهه گذشته داشته اند؟ اگر این بچه‌ها از ادامه کشتار در غزه جان سالم بدر برند، چه انتظاری باید از آنها داشت؟ از دیگرمردم آنجا، پیر و جوان، که در تمام طول عمرشان جز اشغال، سرکوب و تسخیر و مقهورسازی چیزی ندیده اند، چه انتظاری باید داشت؟
خانم نخست وزیر!
اغلب گفته می‌شود که "حقیقت اولین قربانی جنگ است". اولاً، این یک جنگ نیست، یک حمله وحشیانه یک طرفه به جامعه‌ای محصور شده و بی دفاع، عمدتا زنان و کودکان، به قصد ریشه کن کردن آنهاست. ثانیاً، اینجا نه که حقیقت، بلکه انسانیت است که قربانی شده است. حقیقت آشکار، و همان چیزی است که جهان با وحشت شاهد آن است و آن چیزی نیست جز جنایات علیه بشریت، بی سابقه در عصر حاضر و گذشته، که به طرز بی‌رحمانه‌ای علیه غیرنظامیان بیگناه در حال وقوع است.
درخواست آتش بس، اما عمل نکردن به آن، دادن کمک‌های غذایی، اما مخالفت نکردن با تحویل سلاح به اسرائیل برای بمباران کامیون‌های مواد غذایی، نهایت تناقض اخلاقی است. عدم محکومیت این جنایات، از جمله، به اسرائیلی‌ها کارت سفید و اختیار تام می‌دهد تا به کارزار نسل کشی و پاکسازی قومی غزه ادامه دهند.
بیم آن می رود که ادامه بی رویه این نسل کشی عواقب گسترده ای را نه تنها برای مردم باقی مانده غزه، بلکه برای منطقه و به تبع آن برای کل جهان در پی داشته باشد. بنابراین، بر همه دولت‌ها، سیاستمداران، افراد صاحب نفوذ و مردم واجب است که برای توقف این قتل عام به شدت، معنادار و مؤثر تلاش کنند. چه تعداد بیشتر باید کشته شوند و چه میزان ویرانی بیشتر باید به بار آید تا متحدان اسرائیل در سمت درست تاریخ بایستند و پایان دادن به مرگ و ویرانی در غزه را خواستار شوند؟
گفتنی است، نخست وزیر در مصاحبه‌ای تلویزیونی گفته بود که ایران درباره پاسخ به رژیم صهیونیستی، طرف اشتباه تاریخ ایستاده است و نقش مخرب در خاورمیانه دارد.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان